به حق باید گفت: حسنات اخلاقى زیبایى‏هاى باطن، و رذایل اخلاقى زشتى‏ درون است.

شما در برابر زیبایى‏هاى طبیعت و زشتى‏ها چه موضعى دارید؟ غیر از این است که همیشه در صدد جلب زیبایى‏ها و دفع زشتى‏ها هستید؟ شما سعى نمى‏کنید زیباترین گل را در باغچه خانه بکارید؟ زیباترین تابلو را براى نصب در خانه فراهم آورید؟ سعى نمى‏کنید از زشتى‏ها و پلیدى‏ها فرار کرده و تنفر خود را نسبت به آنها اعلام دارید؟

بیایید به تماشاى زیبایى‏هاى درون، که در قرآن تحت عنوان توکل، صبر، استقامت، خضوع، خشوع، ادب، شوق به حق و... آمده برخیزیم تا با این تماشا کردن، عاشق زیبایى‏ها شده و خطوط آن را بر صفحه نفس نقش بزنیم.

بیایید از زشتى‏ها آگاه شویم، تا نسبت به آن تنفر پیدا کرده و در نتیجه از خود دفع کنیم و یا نگذاریم نقش پلید آن بر صفحه روان قرار بگیرد.

به زیبایى‏هاى ظاهر دلباخته نشویم و از زیبایى‏هاى باطن غافل نمانیم، موجودى نباشیم که از زشتى‏ها و پلیدى‏هاى ظاهر بگریزیم؛ اما خود آلوده به انواع پلیدى‏ها و زشتى‏ها باشیم.

از نجاسات ظاهر فرار کنیم؛ ولى درون ما مصون از نجاسات نباشد. آه که چه معامله زیانبارى است، معامله با بدى‏ها و دور ماندن از خوبى‏ها.